Witajcie w UE! Dzień w Bułgarii

 Granicę z Turcji z UE przekroczyliśmy bez problemu. Nawet zostaliśmy poczęstowani cukierkami przez celników a osoby przeszukujące nasz plecak nie nalazły ani jednej paczki tytoniu do fajki wodnej, więc nie była to szczegółowa kontrola. 

Po stronie Bułgarii spotkaliśmy dwóch rodaków, którzy właśnie złapali na stopa TIRa do Polski. Krzyknęli tylko, że życzą nam więcej szczęścia bo oni czekali 27 godzin… 

Przejechanie Bułgarii nam też nie szło dobrze. Złapaliśmy stopa do Sofii, ale kierowca po jakimś czasie z niezależnego od niego powodu nie mógł jechać dalej…  Łapanie okazji na prowincji nie udało nam się. Po dłuższym czasie i dobrych kilku kilometrach na piechotę, znaleźliśmy zapuszczony dworzec. Dwoma pociągami regionalnymi dojechaliśmy do Plovdivu. 

Tam, próbowaliśmy dogadać się z panią z informacji w jaki sposób możemy dojechać do Rumunii, ale jak tylko podchodziliśmy łypała na nas z pode łba, dając nam do zrozumienia, że bardzo, bardzo jej przeszkadzamy i nie wyobraża sobie, jak możemy pytać ją o godziny odjazdu pociągów i ceny biletów. Raz nawet krzyknęła coś co musiało znaczyć „Sofia! Ruse! O całą Bulgarię pytają!”. 

Pomogła nam para Niemców. Z tego co mówili, mieszkają w Bułgarii na stałe a on jest korespondentem jakiejś niemieckiej gazety. Wypytali kasjerki o wszystko co nam było potrzebne a później… Zaproponowali, że podwiozą nas do Sofii… 

Cali szczęśliwi wsiedliśmy do ich samochodu. Niestety kolejne wydarzenie pokrzyżowało nasze plany. Po kilkunastu minutach mieliśmy wypadek. Całe szczęście, nic nikomu się nie stało, ale oba pojazdy były porządnie uszkodzone. O dalszej drodze nie mogło być mowy. Jako, że nasza obecność była tylko przeszkodą dla nowo poznanych znajomych, nie było rannych ani nic w czym mogliśmy pomóc, szybko pożegnaliśmy się i pobiegliśmy na dworzec. 

Ironią jest to, że wielokrotnie jeżdżąc po Gruzji z szalonymi Gruzinami wyprzedzającymi na piątego w nocy (liczyłem), albo po Turcji, gdzie było dużo lepiej, ale styl jazdy wciąż odbiegał od standardów bezpieczeństwa żadnego wypadku nie mieliśmy. A w pierwszym dniu na terenie Unii, jadąc samochodem prowadzonym przez wykształconego i poważnego Niemca…

Przez noc dojechaliśmy do Sofii. Rano byliśmy w Ruse nad Dunajem – granicą Rumunii. To był męczący dzień Podróży…

Z tego dnia w ogóle nie mamy zdjęć.